www.raikunenpolis.fora.pl

Kuroi Hime

odcinek 1

Kuroi Hime

Lubiła się tędy przechadzać, bo wtedy miała zdecydowanie więcej ciszy potrzebnej jej do rozmyślania o wszystkim. Nath zerknęła spod okularów na kruki, które siedziały na gałęziach starych wierzb. Często miała wrażenie, że pod postacią tych ptaków kryją się jakieś zagubione dusze. Rozłożyła czarny koronkowy parasol i szła pod nim mimo że świeciło słońce. Nie lubiła go, starała się unikać promieni w końcu jej cera była bardzo wrażliwa. Cichutko stąpała po liściach, na chwilę zatrzymała się i westchnęła głęboko.

-Za dużo się zmienia- powiedziała sama do siebie

Chwyciła mocniej rączkę parasola

- Boje się, że wkrótce zabraknie tu dla mnie miejsca

Usiadła na samotnej, jedynej w alei drewnianej ławce.

Yasui Hime

Tym czasem Ila do końca nie wiedzieła co ma robić. Czuła się skołowana, a ostatnie sprawy, przyjmowały coraZ to dziwniejszy obrót. Niewytłumaczalne, stał osię wytłumaczalne, a to, co można by pojąć na ,,chlopskirozum" tylko bardziej ją dołowało. Jasnowłosa spojrzała za okno. Piękny, kolorowy witraż, choć mial tylko 4 odcienie i tak, był za radosny dla niej. Westchnęła cichutko, po czym z jej ust poleciało kilka stonowanych nutek. Nutek, gdyż do nut, wiele im brakowało, choć i tak miały swój urok. Tanecznym krokiem znalazł się na środku komnaty, by po chwili się rozpłynąć i spaść z nienacka na wieklie łoże.
- Avar psychopata? - myślała.

Kuroi Hime

Nath wróciła do zamku i zapukała do ich wspólnej komnaty, po czym weszła i odłożyła parasol na bok. Podeszła i stanęła obok jasnowłosej.

- Nie sądzisz, że dziwne rzeczy tu się dzieją ? Mam na myśli całą to aferę z Kuroim

Westchnęła i spojrzała na nią

Yasui Hime

Ila leniwie przeciągnęła po niej wzrokiem nawet nie drgając.
- Owszem, dziwne - podciągnęła nogi, by już po chwili siedzieć po turecku. - A nie sądzisz, żę to swego rodzaju anomalia, jakaś alegoria i inne, albo raczej ciągłe ale? Tu się zawsze coś dzieje..

Kuroi Hime

Skrzyżowała ręce na dłoniach

- Najdziwniejsze, jest to, że Oliver nie pamięta nic ... i Avar albo dał za wygraną, albo ... przepraszam, że to powiem może nigdy go nie kochał.

Westchnęła

- Za dużo się zaczęło dziać i nie mam już racjonalnych wytłumaczeń na te zdarzenia.

Yasui Hime

- Nie tylko Ty... - zamilkła. W pomieszczeniu zapanowała złowroga cisza, zwiastun jakby kolejnej tragedii. W takich momentach, dawało o sobie znać Przeznaczenie połączone z jasnowidztwem.
- Nie sądzisz, że ktoś jeszcze tu przybędzie? Kłopoty ostatnio stały się zwiastunem nowych znajomości... A co do Avara - przeciągnęła się - to widać, że nie jest już tą samą osobą, zupełnie jakby z niego wyparowały wszystkie uczucia. Jest taki zimny i chłodny w obejściu... .a w dodatku, wieje od niego pruderyjnością. Za bardzo mnie przypomina - karmazynowe poduszki uniosły się w górę od głośnego ,,plum" Demona.

Kuroi Hime

[color=red]

Usiadła na łóżku, a właściwie była to pozycja pól leżąca.

- Tak mogę ci powiedzieć, że co najmniej pięć osób tu jeszcze trafi

Zamknęła oczy

- To wszystko psuje nasze relacje, jakie kiedyś panowały

Yasui Hime

Przewróciła się tak, że spoglądała na jej pochyloną twarz od dołu. Czarno szare spojrzenie wtargnęło w głąb Duszy Nath.
- Czy ja wiem??? Na pewno w jakiś sposób się to na nas odciśnie, ale przecież - ujęła jej twarz dłońmi - to nas nie zniszczy, a na pewno urozmaici świat... - zamknęła jej usta pocałunkiem.

Kuroi Hime

[color=red]

Do ich pokoju wpadł Oliver, jego srebrne włosy, delikatnie spływały na ramiona

- No proszę, proszę co do was wchodzę to wy w łóżku

Zaśmiał się i usiadł na biurku

- Niech cię o to nie boli głowa Olivierze Creblion ...! Moje życie moja sprawa

Zgasiła go i przylgnęła do Ili

Yasui Hime

Zaśmiała się i czule objęła ukochaną.
- Tak, Oli, co Cię sprowadza w te skromne progi? - wplątała smukłe i delikatne palce w lśniące włosy partnerki.

Kuroi Hime

Srebrnowłosy westchnął

-No cóż martwię się o Avara ... jest jakiś nieswój, jakby chciał uciec ? W ogóle mnie unika, nawet nie odezwie się słowem

Yasui Hime

W tym momencie Ili zrobiło się na prawdę głupio, a w jej głowie zapanował kompletny mętlik. ,,Przecież Ty już nie kochasz Avara i rozeszliście się przecież... bo... bo...????..... ?!" I w tym momencie Jasnowłosa zdała sobie sprawie, że cała ta sprawa jest jeszcze bardziej zmierzwiona niż była. A co najdziwniejsze Oliver zdawał się nic nie pamietać, albo też ona nie mogła go wyczuc. Już sama nie wiedziała o co mu i jej chodzi, więc postanowiła zapytać prosto z mostu,, bez zbędnych ceregieli.
- Oli, Kochasz jeszcze Ava? Czy już Kuroia? - zdała sobie doskonale sprawę z wydzwięku swoich słów, lecz mimo to, uznała, że bez względu na to co się stanie, musiały one paść.

Kuroi Hime

Wampira całkowicie zaskoczyło to pytanie, chwilę się zastanawiał

- Kuroi bardzo namieszał mi w głowie, wiem że on mi zabiera wspomnienia, ale ja nadal mocno kocham Avara ... mimo że kocham też Kuro.

Westchnął

- Na prawdę nie wiem już co mam o tym myśleć

Yasui Hime

Spodziewała się podobnej odpowiedzi, lecz nie sądziła, że będzie ona tak szczera. ,,Zmieniłeś się Oliverze" przeszło jej przez myśl. Teraz obrazy, dźwięki, zapachy przestały mieć znaczenie w tej jednej, jedynej sekundzie..,,Kochasz obu, lecz obu nienawidzisz..." powtarzała ciągle w myślach. Przeciągając się, powiodła wzrokiem na leżącą obok Nathalię. Śliczną jak zawsze. Pogładziła jej twarz i czule spoglądając w oczy powiedziała.
- No cóż, nie tylko Ty Oliverze masz mętlik, nie tylko Ty - uśmiechnęła się, starając ukryć niewiedzę.